Geçtiğimiz günlerde yapılacak bir etkinliği beklerken arkadaşlarla daldık sohbete. Gündemdeki konuları irdelerken, laf döndü dolaştı geldi Keşan’a… O arada yoğun trafik akışı ve araçların yoldaki çukurlar nedeniyle dans edişi çekti dikkatimizi… Sohbetimizin ana teması bir anda yol ve trafik sorunu oldu. Herkes ne biliyor ve görüyorsa döktü içini. Hemen yanı başımızda, Keşan’dan taş çatlasın 60 kilometre mesafedeki Yunanistan köylerine geldi konu. Köylerde bile trafik ışığının bulunduğu belirtildi ve Keşan ile kıyaslama yapıldı.
Biri fısıldadı ‘Bırakın köyleri, Keşan’ın merkezini; şu merkez çıkışlarındaki ana arterlerdeki trafik ışıklarına bir ayar yapsalar da sürücüler kırmızı ışıkla yeşil ışık arasındaki süreye kendini ayarlasa’ diye. Süre belirtilmemesinin ne kadar tehlike arz ettiği ve sürücülerin kontrolde zorlandığı ifade edildi.
Bu muhabbetin ortasına devletimin bir memuru girdi ve ‘Ah be abla, geldim gidiyorum, bu yolların hali hep aynı. Arabamı yaptırmaya bıktım. Maaşımın sekizde biri araba bakımına gitti her yıl.’ dedi. ‘Kaç yıldır görev yapıyorsunuz Keşan’da’ diye sorduğumda ise ‘8 yıldır’ cevabını verdi.
Gülümsedim ve şöyle dedim devletimin memuruna: “Ben doğdum, yolun yarısını geçtim, ölüm yaklaştı hâlâ bir şey göremedim. 8 yıl da ne ki!”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder