26-27 Mayıs 2012 tarihlerinde Bolu Kız Lisesi mezunlarının Keşan buluşması gerçekleşti… 26 Mayıs Cumartesi sabahı Mehmet Gemici Cennet Bahçesi’nde buluştu mezunlar…
Buluşmada manzara çok güzeldi… Senede 1 kere de olsa hasret giderip, geçmişi yad etti mezunlar… Bense uzaktan izledim mezunları… Kaynaşmalarını, özlem gidermelerini takip ettim bir süre… Sonra farklı bir düşünce oluştu beynimde… ‘Keşanlı esnaf yaptı kafayı’ dedim kendi kendime… Ne de olsa 350’ye yakın kişiyi ağırlayacaktı 1 gece 2 gün Keşan… Bu insanlar elbet yakınlarına ‘Keşan’a gittik, size de gelirken bir Keşan hatırası getirdik!’ diyeceklerdi…
Düşündüm, Keşan’ın neyi meşhur… tozuyla kızından başka… Gerçi Satır Etimiz tescillendi… Mis sabunu yapıyor Halk Eğitimi Merkezi’nin düzenlediği kurslara katılanlar ve sadece yıl sonu sergilerinde teşhir ediliyor bu emekler…
Keşan’da konaklayan Bolu Kız Lisesi mezunları ve beraberindeki eşleri, ne götüreceklerdi giderken Keşan’dan… Satır Eti midelerinde götürüp, ‘getirin kantarı, yedik Keşan’ın Satır Eti’ni, aldık 30-40 gram’ mı diyeceklerdi…
Yoksa ‘Keşan’ın bir caddeleri var, vur patlasın çal oynasın… Alkol, karı, kız… Yedik, içtik, geldik…’ mi diyeceklerdi… Ya da ‘Romanları meşhur memleket’ diye mi anlatacaklardı…
Anlayacağınız, 2 gün 1 gece konaklayacak misafirlerin, şöyle giderken bir ‘Keşan Hatırası’ götürecekleri hiçbir şey aklıma gelmedi… Neredeyse Türkiye’nin birçok il ve ilçesinde kendine özgü bir şeyler satılıp, memleketine katkı yapacak bir şeyler üretilirken, bizim memleketimizde yıllardır bu yönde bir arpa boyu mesafe alınamadı…
Bütün gün Hükümet Konağı’nın 3. katında toplanılıp, projeler konuşulur ve Keşan’a artı değer katmaya çalışılır… Bunun yanı sıra istihdamdan bahsedilir ama bu kadar basit ve önemli bir konu da bir türlü hayata geçirilmez… Çünkü bunun için ne öyle günlerce toplanmaya, ne de uzun uzun tartışmaya gerek var… Ne de İller Bankası’ndan proje için gerekli desteğe!..
Yel değirmeni ise yel değirmeni, çalı süpürgesi ise çalı süpürgesi… Yaparsın küçük küçük maketlerini, yazarsın üstüne “Keşan Hatırası”, satılır Keşan’da ne kadar dükkân varsa hepsinde…
Hiç olmazsa hem esnafın cebi 3-5 kuruş görür, hem de gelenler Keşan’ın o muhteşem hayalini(!) değil, hatırasını yanında götürürler…
