AZRAİL BANA YİNE YOKLAMA ÇEKTİ!

   14 Şubat Sevgililer Günü’ydü... Benim Azrail, bu günü yalnız geçireceğimi öğrenince, beni kendine sevgili yapmak istedi!.. Yapıştı yakama, ‘götüreceğim seni’ dedi ‘öbür dünyaya!’... Breh öyle takmış ki kafayı bana, zorla da olsa alacak öbür tarafa...

   Evet sevgili okurlarım, benim dokuz candan 4’ü gitmişti, Azrail’in son yoklaması ile beraber gidişler 5 oldu... 2001 yılında lösemi hastalığına yakalanmam, 2006 yılında arabayla iki takla atmam, 2 gün sonrasında yıldırım yoklaması, derken geçtiğimiz günlerde elektrik çarpması ve son olarak da 14 Şubat 2014 Cuma günü saat 14.30 sıralarında şiddetli baş dönmesi ile birlikte ambulansla Keşan Devlet Hastanesine kaldırılmam... Benim düşmanlar ile sevenlerin yarıştırıyor... Düşmanlar bir an önce öteyi gitmem için duacıyken, sevenlerim de kalmam için dua ediyor... Azrail de iki arada bir derede kalıyor... Alsa bir türlü bıraksa bir türlü!.. Alıp götürse ötede başına dert olacağımdan ve açıklarını yakalayacağımdan korkuyor!.. O nedenle de yoklayıp yoklayıp azat ediyor!.. Bu sefer farklı bir yöntem denedi, Sevgililer Günü’nü seçip, beni kendine sevgili yaparak kandırmayı denedi!... Ama yemedi!.. 4-5 saat etrafımda dolaştı, bana türlü türlü cilveler yaptı, hatta bir ara baktım bahşiş bile yapıştırmaya kalktı! Keşan’ın havasını kokladı ya, hemen huyunu suyunu kapıverdi! ‘Breh Azrail dedim yanlış kapıdasın, bahşişle işi bitireceğini sanıyorsan, ben seni Keşan-Malkara kara yoluna yollayayım!’... Baktım benim Azrail 5. vitese taktı, hemen Keşan-Malkara kara yoluna yollandı... Gidiş o gidiş, bir daha uğramadı!.. Yakamdan sıyrılınca ben de rahatladım, gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladım... 1-2 saat sonra kendime geldim ama bu sefer de ben Azrail’i merak ettim... Gidip kontrol edeyim dedim... Aman ne göreyim... Azrail yolu bulmuş bulmasına da, hurileri görünce çarpacağına o çarpılmış mekanda!.. Bizim huriler Azraili bile baştan çıkarmış!.. Azrail’i zum etmiş, neyi var neyi yoksa tüketmiş, pestil gibi de yere sermiş... Anlayacağınız huriler kırk yılda bir benim işime yaradı, Azrail’i bile kendilerine aşık etmekle canımı kurtardı!.. Bu arada Azrail’in bana olan sevdası da noktalandı... Bundan sonra ne mi yapar; her akşam vur patlasın çal oynasın!.. Bizim canlar da bize kalsın... Azrail de aldı pavyon tadını, bundan sonra zor görür başka tarafı!.. Saygılarımla...