Keşan Kaymakamlığı Köylere Hizmet Götürme Birliği’ne gönderildiği bildirilen ve 10 aydır nerede olduğunun hesabı sorulmayan 400 bin TL tam ortaya çıkmışken, şeytan yine aldı götürdü(!)
Muhtarlarımızın sevinci de ‘Ne geç verdin, ne tez aldın Allah’ım’ misali kursağında kaldı… Barağı muhtarı taş yemekten kurtulamadı… Çobançeşmelilere de acilen 400 çift çizme gönderilmesi gerekli… 400 bin TL’nin üstüne de bir bardak soğuk su içilmeli…
Kanalizasyonları dışarı akan köylerimizdeki vatandaşlar da umuyoruz yağmurların arkasından kuvvetli bir kar yağar da hastalıktan korunurlar… Bizim işler artık duaya ve Allah’a kaldı…
Keşan merkezde fark var mı? Tabii ki yok… Güneşli havalar bitti… Kış kapıda… 1 ay sonra bacalardan dumanlar çıkmaya ve nefes almakta güçlük çekmeye başlayınca, yine doğal gaz gündeme gelecek… 3-5 ay konuşulduktan sonra ilkbaharla birlikte yine rafa kaldırılacak, yine unutulacak...
Şimdilerin modası da yine Keşan Ticaret Borsasının TOKİ’den aldığı ve ihaleye çıkaracağı arazi olacak... İş adamlarımız 29 Ekim’e kadar yorumlar yapacak… Gündemi sıcak tutacak…
15 Temmuz 2011 tarihinde “Yazıklar olsun bize” başlıklı köşe yazımda iş adamlarımıza seslenmiş, “Ali Osman Bey, Tolga Bey, Mustafa Bey, Turgay Bey, Akın Bey, … bey de bey, siz saygıdeğer Keşan’ın kalburüstü insanları, siz değerli vergi rekortmenleri… Kızımız gidiyor gurbet ellere… Siz sevgili Keşanlı hemşehrilerim, sakın ağlaşmayın ‘devlet satıyor!’ diye… Devlet önce bize sattı ama sahip çıkamadık… Şimdi ona da satar, buna da satar, elin gavuruna da satar… Bize sattı mı? Sattı… Aldık mı? Aldık… Sahip çıkabildik mi? Çıkamadık… O zaman kapatacağız ağzımızı, çekileceğiz köşemize… Bundan birkaç sene sonra da ahlarla vahlarla, keşkelerle, tühlerle dövüneceğiz… Yapacaklar orasını bir ticaret merkezi… Artık bilmem kaç bin kişi çalışır… Ama o kızancıklar bizim kızanlar olmayacak… Hoş zaten orası bizim de olsa bizim kızancıklar zor çalışırdı… Öyle sabah erken kalkacak, vardiya usulü çalışacak, bütün gün ayakta kalacak... Nerdeeee… Bizim kızancıklar işe özel otomobille gidecek, masası olacak, altında koltuğu… Fazla ayakta kalırlarsa varis olur ayakları… Akşam 17.00 oldu mu da manitasıyla buluşmaya çıkacak bizim kızancıklar, gece yarılarına kadar gezip tozacaklar…” demiştim…
Artık atı alan Üsküdar’ı çoktan geçti… Bu saatten sonra keşkelerle, vahlarla, tühlerle, şunlarla, bunlarla vakit geçirmeyin… Bu da gitti yaban ellere… Yine birlik olmayı beceremediniz… Keşan ve Keşanlılar için kenetlenmeyi denemediniz… Zaten zor durumda olan Keşan esnafını, kör kuyulara attınız…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder