KADERİMİZİ YENİDEN, -KENDİMİZ- YAZACAĞIZ!..

   

   Hunharca katledildi 20 yaşındaki üniversite öğrencisi Özgecan Aslan...

   Bindiği minibüste kendisine tecavüz etmek isteyen bir caniye teslim olmamak adına canından oldu...

   Boğazından ve vücudunun çeşitli yerlerinden bıçak darbeleri aldı...

   Yine sert cisimlerle kafası ve vücudu olmak üzere darp edildi...

   Sonra elleri kesildi...

   Benzinle yakıldı...

   Boş bir araziye de cesedi atıldı...

   Cinayet olayının kamuoyunda duyulmasının ardından halk ayaklandı...

   Sokaklara döküldü Özgecan kızımız için...

   Eylemler yapıldı...

   Kadına şiddet, cinsel istismar konuları gündeme geldi yine her kadın cinayetinin ardından olduğu gibi...

   Lanetlendi kadına şiddet uygulayanlar...

   Kimisi, ‘idam edilsinler’ dedi, kimisi, ‘idam kurtuluş olur, aynı acıyı yaşayarak ölsünler’ fikrini savundu...

   4-5 gün yas tuttuk ülkemizin her köşesinde...

   Erkekler mini etekle sokaklara döküldü, gençler ellerinde pankartlarla yürüdü, sokağa dökülen herkes Özgecan ve Özgecanların katillerini lanetledi...

   Ateş düştüğü yeri yakar... Özgecan’ın evinde hâlâ ateş yanıyor... Ve bu ateş aile bireyleri sağ olduğu sürece sönmeyecek...

   Biz mi Özgecan... Biz vazifemizi yaptık!.. Sokaklara döküldük... Katilini lanetledik... Aklımıza eseni eleştirdik... Bizim görevimiz bu kadardı!.. Bir daha ki Özgecan’ın katledilişine kadar uykuya yattık!.. Sen de rahat uyu Özgecan kızımız!.. Çünkü; bu günübirlik haykırışlarla ne Özgecanların katillerini engelleyebiliriz ne de -adaleti- sağlayabiliriz... Adalet ve özgürlüğümüz; 7 Haziran 2015 Pazar günü önümüze konulacak... Özgecanların ve kendi kaderimizi, biz belirleyeceğiz... Ya bu düzene ‘dur’ diyeceğiz ya da ‘vurun!’ diyeceğiz... Özgürlük, demokrasi, eşitlik, adalet, hukuk ve insan gibi yaşamak isteyenler; kaderimiz, 7 Haziran’da yeniden yazılacak!.. Özgürlük, demokrasi, eşitlik, hukuk ve adalet kaderimizi, -biz- yazacağız... Saygılarımla...