İçimden geçenleri yazmayayım, bekleyeyim, sabredeyim dedim ama yine olmadı… Allah beni öyle ‘sabırsız’ yaratmış ki sürekli ‘taşma’ alameti baş gösteriyor…
Yerel basında bir süredir yazılıp-çizilen Keşan Devlet Hastanesindeki ‘Alo 182 Randevu Hattı’; diğer bir deyimle ‘Merkezi Hastane Randevu Sistemi (MHRS)’nin önemi…
Keşan Devlet Hastanesi Yönetici ve Başhekimi Nurettin Alparslan tarafından yapılan ‘Alo 182 Randevu Hattı’nın önemi ve detayının anlatıldığı bilgilendirme toplantısında, gazeteciler tarafından kendisine yöneltilen ‘Alo 182’nin ücret tarifesi ile ilgili sorunun karşılığı alınamazken, ‘özel doktorlara 100 TL muayene ücreti veriliyordu, bunun yanında 3-5 kuruşun lafı mı olur!’ tarzında bir karşılık verildi…
Anlayacağınız onların tabiriyle ‘sağlıkta dönüşüm projesi’ benim anlayışımla ‘sağlıkta tahtalı köye çabuk ulaşım!’ başladı…
Ne demekmiş efendim; randevusuz hasta kabul edemeyiz…
Ya vatandaşın telefonu yoksa ya da vatandaşın evi hastanenin dibindeyse, nasıl mecbur edersiniz siz vatandaşı illaki ‘Alo 182’ ile hizmet almaya…
Evet… ‘Alo 182’nin önemini anlatın ve bu hizmetten yararlanmak isteyenleri bilgilendirin… Ancak herkesi aynı kefeye koyup, bu imkanı tercih etmek istemeyen vatandaşa da zorla iş yaptırmaya kalkmayın…
O zaman ben derim ki; ‘Alocularla Hastane iş birliği’ yaptı, 182’yi arayanlara giren kazığın bir bölümü hastanelere ‘şeker parası!’ olarak ayrıldı, bu nedenle de vatandaş ‘Alo’ya zorlandı… Ya da ‘sağlıkta dönüşüm projesi’ meyvelerini vermeye başladı!
Ancak… Alo’cular yanlış yere dükkân açtı! Reyting istiyorlarsa gazetecilerle iş birliği yapacaklardı! Hizmetin önemi ortaya atıldığından beri ‘Alo 182’ dibe battı, ‘gazetecilerin hattı’ reyting yaptı! Hastaneden hizmet alamayan vatandaş, gazetecilerin telefonuna sarıldı… Anlayacağınız ‘şeker parası!’nı başkaları kaptı…
İşte bu nedenledir ki sayın hastane yetkilileri; benim pirinç ayıklamaktan başım ağrıdı, buyrun biraz da siz çekin baş ağrısı!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder