Daha önce bir köşe yazımda şimdiki zamanın öğrencilerinden bahsetmiştim... Şimdiki zaman ile geçmiş zaman öğrencileri arasında kıyaslama yapmıştım... Yine bu yazımda şimdiki zamanın öğrenci velilerinden de örnekler göstermiştim... Ancak son zamanlarda karşılaştığım bazı durumlar, şimdiki zaman velilerine ayrıca bir gönderme yapma isteği uyandırdı bende...
Öğrencilerine ‘ev ödevi’ adı altında sorumluluk yükleyen değerli öğretmenler... Bence bu uygulamadan bir an önce vazgeçin... Neden mi? Hani bizim şu çokbilmiş velilerimiz yüzünden... Öğrenci bütün gün bilgisayar başında ve anasını bellemiş bilgisayarın... Bilmediği yok... Ne isterseniz anında bulabilir... Ancak oyun alanında(!)... Çünkü zekasını sürekli oyun odaklı kullanıyor... Ve altından kalkmadığı, çözemediği bir sorun kalmıyor... Ancak iş ödev ve araştırmaya gelince, bizim meraklı ebeveynlerin de katkısıyla, öğrencilerin sorumlulukları ellerinden alınıyor... İnternet başına geçen anne, baba, teyze, abla veya ağabeyler, derin araştırmalar yaparak, öğrencilerini rahata kavuşturup, oyun alanında daha çok doktora yapsınlar(!) diye mücadele veriyor... Öğrenciyi hem rahata hem de sorumsuzluğa alıştırıyor... O öğrenci de araştırmada geçireceği vakti, yine internet başında ama oyunla ya da boyundan büyük işlerde geçiriyor... Tabii ki bu davranış veli tarafından ‘öğrenciye büyük bir destek’ olarak görülüyor...
Saygıdeğer öğretmenler; öğrencilere boşu boşuna ev ödevi verip, anne-babaları yarıştırmayalım... Bu iş iyice çığırından çıktı gibi görünüyor... Bazı veliler çocuklarını da hiçe sayıp, ‘Sen mi güzel yaptın yoksa ben mi?’ kavgasına giriyor... Hatta verilen notları bile kendi hanelerine yazıyor(!)... Her şey aleni anlayacağınız... Öğretmenlerin verdiği ev ödevleri, ev gezmelerine bile konu oluyor...
Eskiden çocuklar okula teslim edilirken veliler tarafından öğretmenlere ‘eti senin, kemiği benim’ denilirdi... Veli öğretmene güvenir, en güzel terbiyenin okulda verileceği inancıyla, hiçbir art niyet beslemeden çocuğunu teslim ederdi... Şimdilerde ise veliler bu teslimi yaparken ‘Çocuğum 35 kilo; yıl sonunda 45’i buldurmazsan vay haline(!)’ diyor...
Ben de veliler bu şekilde devam ettiği ve çocuklarına hiçbir sorumluluk yüklemediği sürece ‘vay geleceğimize(!)’ diyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder